به گزارش خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس، عبدالحسين خسروپناه، كه در همايش بررسي انديشه‌هاي «سيدحسين نصر» با عنوان «دين‌شناسي نصر»ـ سخن مي‌گفت، اظهار داشت: يكي از امتيازات دكتر نصر داشتن منظومه فكري است. مشكل بسياري از انديشمندان اين است كه انديشه‌هايشان جزيره‌اي است و هماهنگ با هم نيست. اگر بخواهيم منظومه انديشه‌هاي نصر را توصيف و تحليل كنيم بايد همه اجزاي آن منظومه را از درون ببينيم.
وي افزود: اصول سنت‌گرايي نصر را مي‌توان به 6 بخش تقسيم كرد: حكمت خالده، وحدت متعالي اديان، كثرت‌گرايي ديني، گرايش به تصوف، انتقاد از غرب و اعتقاد به علم و هنر قدسي.
خسروپناه گفت: نصر سنت‌گرايي را يك موهبت الهي تلقي مي‌كند كه گويا يك قوانين تكويني وجود دارد كه انبيا آمده‌اند اين قوانين را كشف كنند. به نظر من با اينكه دكتر نصر فراوان از شريعت نام برده است و مطابقت آن تاكيد كرده است، اما بر نصرشناسان پوشيده نيست كه بعد تصوف و صوفيانه نصر به ديگر ابعاد آن غلبه دارد.
وي افزود: ديدگاه سلطنت ديني نصر نيز زاييده تفكرات صوفيانه وي است. تاريخ اسلام نشان داده است كه عقلانيت صوفيانه بيشترين ضربه را به رشد علمي دين زده است. اگر نصر كما في‌السابق بر اين تصوف اصرار بورزند نبايد از او رشد علمي انتظار داشت.
اين پژوهشگر علوم ديني گفت:‌ نظريه وحدت اديان نصر با نظريه كثرت‌گرايي جان هيك كاملا متفاوت است. هيك با نصر سر بحث عيسي مسيح اختلاف دارد. سؤال من از نصر اين است كه اگر همه اديان تجليات الهي هستند، بالاخره تناسخ حق است يا معاد؟ و نمي‌شود تمامي اديان حق باشد.
وي افزود: بحث نجات با بحث حقانيت متفاوت است. ممكن است يك مسلمان به جهنم برود و يك مسيحي به بهشت.
خسروپناه گفت: نظر نصر درباره مدرنيته نفي مطلق مدرنيته نيست، حتي در يكي از مقالاتش مي‌گويد كه ما بايد علوم مدرن را خوب بخوانيم. اما مي‌گويد تفاوت اصلي ميان علوم سنتي و مدرن در اين است كه در علوم سنتي امر نامقدس هميشه حاشيه‌اي و امر مقدس كانوني است و در امر مدرن امر مقدس حاشيه‌اي است.
خسروپناه در پايان گفت: سوال اين است كه نظر نصر درست است، اما نصر راه حلي پيشنهاد نمي‌كند. چگونه مي‌تواند يك روح ديني را بر تمامي اديان مدرن مسلط كرد؟